Zooo irritant!
Je kind komt thuis. ‘Hoe was het op school?’ vraag je. Als antwoord krijg je een lawine van gemopper over hoe irritant die ene docent of klasgenoot is. Meestal wordt de irritatie onderbouwd met een anekdote en afgesloten met: ‘zij/hij moet echt uit mijn buurt blijven’ of ‘zij/hij irriteert mij’.
Als ik op een verkeerd moment vraag of mijn dochter haar kamer kan opruimen, krijg ik een blik alsof ze naar een dode muis kijkt. Vervolgens sommeert ze míj́ om uit de buurt te blijven, omdat ik ‘in haar irritatie zit’.
Nu vind ik dit soms wel grappig. Ik kan het relativeren (ze heeft net ruzie met haar vriendje of ze heeft morgen een proefwerk waar ze nog niks aan heeft gedaan).
Maar op het werk en daarbuiten vind ik het vaak wat lastiger om met compassie naar irritant gedrag te kijken:
– Mensen die je niet laten invoegen waar het makkelijk kan en mag
– Collega’s die nooit doen wat is afgesproken
– Collega’s die altijd ziek zijn op maandag
– Collega’s die nooit ja zeggen als je ze vraagt iets extra’s te doen
– Collega’s die heel veel ruimte innemen bij elke meeting
Jij hebt vast ook wel wat voorbeelden die je kunt bedenken.
Marcus Aurelius, een van de stoïcijnse filosofen en Romeinse keizer, heeft zich hier ook over gebogen. Als keizer kwam hij vast veel mensen tegen die zich op een bepaalde manier gedroegen, waar hij zich aan ergerde.
Hij realiseerde zich op den duur dat het ergeren helemaal niet helpt! Het maakt het leven er niet beter op.
Marcus heeft gelukkig wat tips opgeschreven, zodat we van hem kunnen leren.
Eentje die mij helpt is om te bedenken dat we allemaal onze gekkigheid hebben. Wie ben ik om daarover te oordelen?
Denk aan een situatie waarin een automobilist je niet voor wil laten gaan. In plaats van je stuur op te vreten, kun je bedenken dat hij misschien net is ontslagen. Of dat zijn moeder ernstig ziek is en hij snel in het ziekenhuis moet zijn.
Of je bedenkt: dit moment gaat ook weer voorbij. Het is het niet waard om me hier nu zo druk over te maken.
Want het is nooit die ander die jou van slag brengt.
Jij doet het zelf. Gelukkig heb je ook de controle in handen om die irritatie los te laten! De volgende keer dat iemand je irriteert, bedenk je dan: is deze situatie mijn irritatie waard? Wil ik me nu echt zo voelen? Of kan het ook anders?
