Harry Truman zei ooit: “Not all readers are leaders, but all leaders are readers.” Tuurlijk weten we dat lezen onze geest scherpt, ons empathisch vermogen versterkt, ons verbeeldingskracht vergroot, ons wijsheid kan brengen. Maar toch doen we het vaak te weinig en laten we ons door de waan van de dag leiden. De komende weken loopt het voor veel mensen anders dan gehoopt en verwacht. Ook voor mij. Ik merk bij mijzelf een weerstand tegen het moeten wijzigen van mijn plannen, alweer gaat het niet zoals ik het had voorgesteld. Bozig blijven en verdrietig te zijn, denkende aan al die mensen die zwaar getroffen worden door de harde lockdown. De stoïcijnen hebben hier eerder mee te maken gehad. Marcus Aurelius, stoïcijn én een van de beste keizers van Het Romeinse Rijk had in 165 na Chr. te maken met de Pest van Anthonius, waar 5 miljoen dodelijke slachtoffers te betreuren waren. Niet voor niets hadden de stoïcijnen het over proberen te focussen op wat wel kan. Voor mij betekent dat: nu toch eindelijk beginnen met die improvisatiecursus(online) voor blazers, de wandel- of hardloopschoenen uit de kast te trekken en meer oog voor mijn naasten hebben. De tijd nemen dankbaarheid te voelen voor alles wat ik soms te vanzelfsprekend vindt. Mijn gezin, vrienden en erom. En boeken te lezen. Kortom: zoveel als mogelijk het heft in eigen handen te houden.
