Wortelschieten

Bij ons thuis zat er niets positiefs aan “wortelschieten”. De standaardvraag was: wat ga je doen vandaag? Het gewoon zitten, “wortelschieten” werd niet gewaardeerd. Ook nu willen we meestal bewegen, iets doen, vooruitgaan. En als we hierin beperkt worden raken we gefrustreerd en voelen we ons machteloos. Die drang om te bewegen, vooruit te gaan daar wordt goed op ingespeeld. Gelukkiger worden? Succesvoller? Efficiënter? Waar je nu bent wil je niet zijn, op de horizon lonkt een beter leven. Stapels boeken worden er gelezen met hoopvolle titels “Naar een gelukkiger leven.” Terwijl, om te kunnen overleven in een accelereerde cultuur, stilstaan ons juist kan helpen. Jan, één van de deelnemers aan mijn leiderschapsprogramma The Macs, is een op en top doener. Op zijn werk heeft hij een bureau, maar was daar nooit te vinden. Er was altijd wel een reden op te springen, een brandje te blussen. Zaken moesten á la minute opgelost worden. En dóór. Ook thuis. Als zijn vrouw hem vroeg eens te gaan zitten, lukte dat even maar sprong hij een paar minuten later weer op om “even” dat hoekje in de tuin te fatsoeneren. Na hard “werken” tijdens onze gesprekken, lukt het hem nu het wortelschieten meer toe te laten. Met als gevolg meer rust, overzicht en oog voor de dingen die hem lief zijn. Eerst nadenken voor de actie. En dat merkt hij in zijn bedrijf. Hij sluit zijn acties meer af op zijn vooraf bedacht strategie. Stukken prettiger voor hemzelf en voor zijn medewerkers. Ik ga zelf de komende week ook eens lekker wortelschieten.

Wortelschieten
Share:
E-mail
LinkedIn
WhatsApp
Facebook