Ik heb een zwak voor gezegden en ‘als een kip zonder kop’ is er eentje. Eigenlijk best een luguber beeld een kip zonder kop. Het schijnt dat kippen nog een tijdje kunnen rennen, al zijn ze technisch al dood. Maar goed, zo erg was het nou ook weer niet met mij gesteld, maar er zit iets herkenbaars in. Het is doorgaan zonder een duidelijke bestemming. Terugkijkend op een periode in mijn leven ging ik maar door en was onderweg mijn gevoel/passie voor het werk minder geworden. Wat wilde ik eigenlijk? Deelnemers van mijn leiderschapsprogramma The Macs verwoorden het vaak zo: “Mijn bedrijf loopt goed, maar toch kan ik er steeds minder van genieten. Ik word er met name moe van.” Vaak is gebrek aan richting een rode draad. Waar ga ik/het eigenlijk heen? Je gaat wel ergens heen, maar geen idee waar naartoe. Je weet daardoor ook niet of het de goede weg is. Je staat op de automatische piloot. Geniet je nog wel van de dingen die je doet of dender je onbewust maar door? Tuurlijk kan het soms heerlijk zijn te verdwalen en zomaar een weg in te slaan. Het avontuur aangaan. Maar dat is anders als we te maken hebben met het grotere plaatje: ons leven. En dat bespreken we tijdens de tweede fase van The Macs: de bestemming. We gaan kijken naar wat écht belangrijk is voor jou: wat is je doel in het leven en welke waarden vind je belangrijk? Soms best confronterend als je met de neus op de feiten wordt gedrukt. Blijkt dat, waar je tot nu toe op had gericht, niet echt was wat je wilde. En dat gebeurde bij mij ooit ook. Van kip zonder, naar kip met kop… ik weet nu wat belangrijk voor mij is.
