Ik geef toe; ik heb weleens zo’n onbedwingbaar verlangen nieuwe boeken, kleding, “handige” kantoorspulletjes en… hardloopschoenen te kopen. Als ze worden bezorgd, doe ik ze innig tevreden aan, snuffel er even aan en bekijk ik ze van alle kanten. Als een nieuwe schat. Een paar weken later doe ik ze gedachteloos aan. De oorspronkelijk euforie is weg. En komt er weer een nieuw schat in het vizier. Ik zit in wat ze noemen de hedonistische tredmolen. Je blijft doorgaan met kopen zonder ergens op uit te komen. Ik moest denken aan de quote van Romeinse schrijver en stoïcijns filosoof Seneca: “The hedonic treadmill will not make you happy”. De stoïcijnen willen ons duidelijk maken dat dingen die ons leven aangenaam maken ons niet per se gelukkig maken. Maar ook dat wat we onaangenaam vinden ons niet per se ongelukkig hoeven te maken. Dus oefenen met afstand nemen van de dingen die ons aantrekken en de dingen aangaan die ons tegenstaan. Dan zet je een stap wijsheid en geluk. We trainen daarmee onze geest. De volgende aanbieding laat ik lopen. Ik heb nu niets nodig. Ik ben tevreden met wat ik heb.
