Jaren geleden keek ik de film “Bridge of Spies” met Tom Hanks in de hoofdrol. Het is een waargebeurd verhaal over advocaat Donovan die een Russische spion, Rudolf Abel, moet verdedigen. De manier waarop Abel omgaat met het proces is een mooi voorbeeld van het stoïcijns omgaan met situaties. Donovan checkt regelmatig bij Abel of hij zich zorgen maakt. Hij krijgt steevast hetzelfde antwoord: “Would it help?” De grote Romeinse Keizer en stoïcijn Marcus Aurelius verklaarden dit: “𝗧𝗵𝗲 𝗵𝗮𝗽𝗽𝗶𝗻𝗲𝘀𝘀 𝗼𝗳 𝘆𝗼𝘂𝗿 𝗹𝗶𝗳𝗲 𝗱𝗲𝗽𝗲𝗻𝗱𝘀 𝗼𝗻 𝘁𝗵𝗲 𝗾𝘂𝗮𝗹𝗶𝘁𝘆 𝗼𝗳 𝘆𝗼𝘂𝗿 𝘁𝗵𝗼𝘂𝗴𝗵𝘁𝘀.” Hoe lastig een situatie ook is, je zorgen maken helpt niet. Niet dat je dan onverschillig of ongevoelig moet zijn. Maar belangrijk om je bewust te zijn van je (negatieve) gedachten en wat deze met jou doen. Vaak voel je je dan boos, geïrriteerd of gefrustreerd. Zonde! Hoe mooi en effectief is het als je probeert los te komen van je negatieve gedachten en deze om te zetten naar positieve? En dit ook vast te houden. Dat verandert ook direct je gevoel. Tuurlijk, bepaalde dingen hebben wel degelijk effect op ons persoonlijke en werkende leven. Maar zorgen maken helpt niet. Je blijven richten op de zaken waar je wel invloed op uit kunt oefenen. Een plan hebben. Iets doen wat jou helpt en niet tegen je werkt. Sinds dit tot mij doorgedrongen is, stel ik mij vaker de vraag als ik aan het piekeren ben: helpt het?
